اگر کمی به اطراف خود نگاه اجمالی کنید، می‌بینید اشیاء اطرافتان، ساخته‌های اطرافتان، لغات اطرافتان و... اکثراً تعریفی دارند و از آنجایی که ذات انسان بی‌نهایت طلب است، هر چیزی را که برای آن تعریفی نداشته باشد او را به غبار غفلت آغشته می‌کند و از بی نهایتی‌ها باز می‌دارد.

قاشق، صندلی، میز، مادر، پدر، زیبایی، خانه، دیوار، حیات، زندگی و... همه و همه یک تعریف مشخصی دارند. دین هم که مقوله کم و ناچیزی نیست، پس مطمئناً تعریفی برای دین وجود دارد.

متفکران و اندیشمندان بسیاری برای پیدا کردن تعریفی درست از دین تلاش کرده‌اند، ولی چون اکثر اندیشمندان منشأ درستی از تعاریف را ندارند با مشکلات ابهام انگیزی و یا عدم جامعیتی و... مواجه می‌شوند. ولی جامع‌ترین تعریف از دین را می‌توان از درون مایه  تعاریف مسلمانان کشف کرد.[1]

دین؛ مجموعه‌ای از آموزه‌های اعتقادی، اخلاقی و عملی است که پیامبران از سوی خداوند جهت راهنمایی و هدایت بشر آورده‌اند. اعتقاد و التزام به این آموزه‌ها موجب کمال و سعادت انسان در این جهان و سرای پایدار آخرت است.[2]



[1] محمدتقی جعفری، فلسفه دین، بخش نخست، تهران پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

[2] حمیدرضا شاکرین، دین شناسی، قم: معارف،1387