بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
می دانم دیر است اما الان فریاد می زنیم
بعضی وقت ها (که گذشت) باید به کسانی لگد می زدیم، در این دولت لبخند زدیم. این اوج حماقت است...ولی حالا فهمیدیم و بلند شدیم که دیگر احمق نباشیم...
ما دانش آموزان، ما دانشجویان که می بینیم چه اتفاقاتی می افتد ولی حتی حاضر نیستیم در جمع دوستانه ی خودمان آن را مطرح کنیم، در عین حالی که فردی حزب اللهی،دولتی، بسیجی و... را می بینیم چنان بهش می پریم و از اصول دین تا خط کشی عابر پیاده به آن بنده خدا گیر میدیم و همه ی کمبود های زندگی از سوراخ بودن پستونک نوزادیمان تا چرا در نماز دو سجده داریم را تقصیر او می اندازیم.
باید بگویم که نه، تویی که ادعایت «خیلی معذرت می خواهم» (مقعد) خر را پاره می کند، اگر یه کمی انتقادهایت را به اهل و در جایش می رساندی و لگد به روزگار بعضی از افراد و مسئولین بی لیاقت و بی تدبیر می زدیم روزگاری سفید تر داشتیم...
اما آلان بلند شدیم....
می دانیم دیر است ولی باز هم بلند شدیم که دیگر نگذاریم بدتر شود...
بلند شدیم تا نگذاریم بیشتر از این بخورند و ببرند...
دیگر نمی گذاریم....نه نمی گذاریم.....